به نقل از «مشرق»

گانگسترها در سودای کاهش دادن مشارکت انتخاباتی / انتقاد دموکراتیک محسن هاشمی از جهانگیری

تاریخ انتشار: ۱۳ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۳۷۴۱۶

معاون وزیر مسکن در رویکردی کاملا صحیح تأکید کرد: مداخله و برنامه ریزی دولت برای تامین مسکن و سرپناه برای خانواده‌های فاقد مسکن ضروری است.

سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

۷:۳۰ هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

انتقاد دموکراتیک محسن هاشمی از جهانگیری

محسن هاشمی، از چهره‌های مبرّز حزب کارگزاران و از چپ‌های مخالف تحریم به تازگی در بخشی از یک مصاحبه با روزنامه شرق درباره فعالیت حزبی در ایران گفته است: مشکل احزاب قبل از نوع نگاه حکومت به حزب، ساختار خود احزاب است، چون احزاب بعضا محفلی ایجاد می‌شوند و بعد یک پیروزی به دست می‌آورند، اما قدر آنرا نمی‌دانند که فورا بروند و حزب را پایدار کنند. برای مثال می‌توان به حزب کارگزاران اشاره کرد. معاون رئیس‌جمهور در زمان آقای روحانی، آقای جهانگیری است اما ایشان به این نتیجه می‌رسد که از حزب خارج شود، چون به حمایت حزبی متهم می‌شود. در صورتی که اگر واقعا بنا بر حزب‌داری است یکی از فعالیت‌های آقای جهانگیری باید این باشد که حزب کارگزاران توسعه پیدا کند. مسئولان ما تا از طریق حزب‌شان به مقامی بالا می‌رسند، فورا به فکر اعتمادسازی می‌افتند و اولین فکری که به ذهنشان می‌رسد این است که از حزب‌شان جدا شوند تا بتوانند اعتمادسازی را به وجود بیاورند.[1]

*بنظر می‌رسد انتقاد دموکراتیک هاشمی از جهانگیری انتقاد بجایی است و آقای هاشمی سخن دقیقی را مطرح می‌کند.

رجال سیاسی برآمده از طیف یا گفتمان یا حزب هستند فلذا خارج شدن آنها از این خاستگاه‌ها جز در حالت بریدگی کامل گفتمانی، روا نیست و همانطور که هاشمی هم گفته معنای خوبی را به ذهن متبادر نمی‌کند.

در اینجا باید اشاره کرد که احزاب سیاسی در ایران از معنای دقیق کار خود یعنی "رقابت در کارآمدی" دور شده‌اند و به کارهایی مثل ارائه تفسیر جدید از قانون اساسی، برگزاری نشست و... روی آورده‌اند.

این روند موجب بدبینی نظام سیاسی به احزاب و در ادامه بی‌تفاوتی مردم نسبت به کار احزاب می‌شود. زیرا حزبی که در بهبود معیشت مردم تأثیری ندارد؛ بود و نبودش توفیری نمی‌کند.

***

معاون وزیر مسکن: مداخله دولت در مسکن ضروری است

ارسلان مالکی، معاون وزیر مسکن و شهرسازی به تازگی در سخنانی که خبرگزاری دولتی ایرنا آنها را منتشر کرد با بیان اینکه بین ۳۰ تا ۶۰ درصد اقتصاد خانه‌ها به مسکن اختصاص دارد، افزود: امروز مداخله و برنامه ریزی دولت برای تامین مسکن و سرپناه برای خانواده های فاقد مسکن ضروری است.[2]

*معاون محترم وزیر به 2 نکته کاملا صحیح اشاره کرده است. سهم بزرگ مسکن در اقتصاد خانواده‌ها و ضرورت مداخله و برنامه‌ریزی دولت برای بحث مسکن.

ما قضاوت درباره این گفته‌ها و کارنامه دولت را بر عهده مخاطبان محترم می‌گذاریم.

***

مشارکت انتخاباتی منجر به ناجمهوریت می‌شود!

گانگسترها در سودای کاهش دادن مشارکت انتخاباتی

حسن رسولی، فعال چپ و از اعضای جبهه اصلاحات در بخشی از یک مصاحبه با خبرآنلاین پیرامون نسبت اصلاح‌طلبان با انتخابات آتی گفته است:‌ در مجموع به نظر بنده در رویارویی با انتخابات ۱۱ اسفند ۳ گزینه -برای اصلاح‌طلبان- قابل تصور است؛ گزینه اول متأثر از محدودیت‌های فراوان متناوب کشور و جامعه اصلاح‌طلب، که عدم مشارکت در انتخابات است. سناریوی مقابل مشارکت بدون قید و شرط در انتخابات است و راهکار سوم یا بینابین مشارکت مشروط و هدفمند محسوب می‌شود.

او می‌افزاید: بنده به عنوان یک نفر از اعضای جبهه اصلاحات سناریوی اول را واقع‌بینانه و مسئولانه ارزیابی نمی‌کنم، سناریوی دوم را تن دادن به تحقق سیاست‌های جاری انتخاباتی که منجر به ناجمهوریت ختم می‌شود، ارزیابی می‌کنم.

رسولی سپس در توضیح "مشارکت مشروط" اظهار می‌دارد: باور دارم به تعبیر رهبری هر آنجا که رقابت واقعی وجود داشته باشد، به این معنا که به عنوان رأی‌دهنده و جبهه سیاسی امکان روی کار آوردن کسانی که به ما نزدیک‌تر هستند و چنانچه میدان برای همه جناح‌ها از جمله اصلاح‌طلبان باز باشد، در چنین عرصه انتخاباتی فرضی باید از این فرصت انتخاباتی حسن استفاده را داشته باشیم. طبعاً در حوزه‌های انتخابیه‌ای که نه به عنوان فردی و نه جناحی امکان کار تشکیلاتی نداریم علی‌رغم میل باطنی و باور به اینکه صندوق رأی و انتخابات یکی از ارکان و اصول انقلاب و مصالح ملی است، ناگزیر از غیبت هستیم به دلیل اینکه فراهم کردن شرایط حضور در توان جریان اصلاحات نیست، لذا بنده به مشارکت مشروط به امکان رقابت واقعی و هدفمند باور دارم![3]

*اینکه از تریبون رسمی رسانه شاهد تئوریزاسیون "تحریم انتخابات" و گذاشتن نقاب مشارکت مشروط روی مفهوم خیانت هستیم؛ از رذالت سیاسی است.

همه باید بدانند که مشارکت مشروط همان تحریم انتخابات است.

طراح این تز هم سعید حجاریان است و منظور او از مشارکت مشروط، شرط گذاشتن برای حاکمیت کشور و تهدید به عدم مشارکت در صورت تأیید نشدن رجال بی‌صلاحیت برای انتخابات‌هاست.

در عین حال اشاره به این نکته هم ضروری به نظر می‌رسد که اظهاراتی از قبیل "تحریم انتخابات مسئولانه نیست ولی مشارکت مشروط خوب است" تقلایی مذبوحانه برای فرار از ننگ تحریم است وگرنه هر عقل سلیمی می‌داند که لزوم مشارکت در انتخابات در هیچ حالتی و به هیچ بهانه‌ای لغو شدنی نیست.

چه اگر حتی کسی مدعی باشد که نماینده مطلوبی در انتخابات ندارد؛ او مکلف است که ضمن مشارکت از گزینه "نامزد نزدیک" حمایت کند. (همانند رفتاری که اصلاح‌طلبان در انتخابات سال 92 انجام دادند)

با این توضیحات مشخص می‌شود که امثال رسولی در ذیل سخنان ظاهرالصلاح و کت و شلواری خود اما مروّج خشونت و بانی آشوب هستند زیرا کسی که صندوق رأی را به بهانه‌های مختلف رد می‌کند همان گانگستری است که قصد پیشنهاد دادن اسلحه به مردم را دارد.

کار تحریم انتخابات، بانی‌گری برای آشوب و تسلیح نهفته در گام پسا تحریم انتخابات به حدی رسیده که حتی شیخ حسن روحانی نیز به صحنه آمده و خطر تحریم انتخابات را هشدار داده است.

اگر در قبال این حرکت شوم شاهد برخورد امنیتی و تبیینی نباشیم؛ قطعا مشارکت کاهش خواهد یافت. همانطور که در انتخابات‌های 98 و 1400 شاهد آن برخورد ضروری نبودیم و مشارکت کاهش یافت.

***

1_ https://www.sharghdaily.com/fa/tiny/news-912502

2_ https://irna.ir/xjPpYY

3_ khabaronline.ir/xkM5S

منبع: مشرق

کلیدواژه: تحلیل روز طوفان الاقصی قیمت تحریم انتخابات صندوق رای حسن روحانی اصلاح طلبان مشارکت مشروط وبلاگ مشرق تحلیل صحیح مشارکت حداکثری انتخابات مجلس دوازدهم حسن رسولی مشرق نیوز جبهه اصلاحات وزارت مسکن اجاره بها مردم گرانی محسن هاشمی جهانگیری حزب کارگزاران احزاب ایرانی خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت تحریم انتخابات مشارکت مشروط اصلاح طلبان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۳۷۴۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فاکتور اشتباه و شیطنت آمیز اصلاح طلبان در خصوص شرایط امید در جامعه/ آغاز کنش‌های انتخاباتی رادیکال‌ها پس از عملیات تحریم!

جریان اصلاحات در حالی به نقد ساختاری می پردازد که خود بخش اصلی از عاملیت و ترک فعل‌ها بوده است.

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید

************

روزنامه‌های امروز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه در حالی چاپ و منتشر شد که خداحافظی با اقتصاد زیر زمینی، تولید زیر تیغ واردات یارانه ای، چالش ازسرگیری مذاکرات هسته‌ای و یک صندلی و چندین مدعی در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

برخی اصلاح طلبان در اقدامی مزورانه در حالی در رسانه های خود از تبدیل شدن امید در ایران به امری مناقشه آمیز سخن به میان می‌آورند که بررسی‌ها نشان می‌دهد ادعاهای آنان مبتنی بر پیمایش های دهه ۹۰ یعنی دولت مورد ائتلاف آنان می‌باشد.

آغاز این کنش‌ها با توییت سعید حجاریان تئورسین اصلاحات درباره «امید» در سیاست و جامعه آغاز شده است، روزنامه آرمان امروز نوشته است:

سعید حجاریان، تئوریسین و فعال سیاسی اصلاح طلب در توئیتی نوشت: به حفظ «امید» و نگه داشتن شعله شمع باور دارم ولی تؤامان «نقد» را شرط لازم هر گشایش و سخن ایجابی می‌دانم. این فعال سیاسی اصلاح طلب، اخیرا توئیتی منتشر کرده و در آن نوشته بود: «دولت سیزدهم و تفکر حاکم بر آن چماقی بود به بار شیشه مملکت؛ مسئله نرخ بنزین، «نور» حجاب و دیگر طرح ها و اقدام های در پیش هم ضربات مهلک تری هستند. تداوم این تفکر در دولت چهاردهم آخرین چماق است بر بار شیشه و دیگر چیزی باقی نخواهد ماند.

این روزنامه اصلاح‌طلب در ادامه نوشته است:

این سخنان وی با واکنشی را به همراه داشت که عنوان کرده بود دیگر بار شیشه‌ای نمانده که بخواهد حفظ شود. حجاریان در پاسخ به این نقد، توئیتی دیگر در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرد و در آن نوشت: منتقدی مجرب نقدی بر این پست نگاشته و بیان کرده اند: «چیزی باقی نخواهد ماند» گزاره ای آخرالزمانی است؛ یعنی چیزی متصور نیست که برای حفظ اصلاح اش تلاش کنیم. پاسخ اینجانب: به حفظ «امید» و نگه داشتن شعله شمع باور دارم ولی تؤامان «نقد» را شرط لازم هر گشایش و سخن ایجابی می‌دانم.

بررسی‌ها در این رابطه بیانگر آن است که اصلاح طلبان با طرح این ادعا که ساختار جامعه ایران فاقد توان تولید و بازتولید امید شده است، تاکید می کنند، ساختارهای اصلی و مسلط که در جامعه ایران جاری است فرصت عاملیت را از بخش عظیمی از جامعه خصوصا نخبگان سلب نموده و برعکس نومیدی را می‌گستراند.

اصلاح طلبان همچنین با تاکید بر بررسی تغییرات جامعه، ضرورت بررسی سویه ها، مولفه ها، خواسته ها، مطالبات، تصورها و رفتارهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آن را مورد تاکید قرار داده و می کوشند وضعیت فعلی جامعه را «بی آینده»، «بی افق» و سراسر «تیره و تار» تصویر سازی کرده و از سوی دیگر نظام حکمرانی را مورد هجمه قرار دهند.

روزنامه اعتماد نیز در یادداشتی معنادار به پیمایش امید در جامعه پرداخته و می‌نویسد:

امید در ایران به امری مناقشه‌آمیز و پرابلماتیک و مساله اجتماعی مبدل شده است، امید در ساختار اجتماعی باید تولید ‌و بازتولید شود اکنون ساختار جامعه ایران فاقد توان تولید و بازتولید امید شده است، ساختارهای اصلی و مسلط که در جامعه ایران جاری است فرصت عاملیت را از بخش عظیمی از جامعه خصوصا نخبگان سلب نموده و برعکس نومیدی را می‌گستراند. در دهه اول هزاره سوم شاخص نیکبختی در ایران از صد کشور پنجاه و چهار بوده و اکنون به هفتاد تنزل یافته است.

در ادامه این یادداشت آمده است:

شوربختانه در پیمایش‌های متعدد ملی دیگری نیز تایید شده است، ازجمله در پیمایش ملی سرمایه اجتماعی (۱۳۹۵) که پنداشت‌های مردم در حوزه مولفه‌های سرمایه اجتماعی را ارزیابی نموده است، نشان می‌دهد که ۸۰درصد مردم درخصوص موفقیت نظام در حل مشکلات ارزیابی در حد کم و خیلی کم داشته‌اند و تنها یک درصد در حد زیاد و خیلی زیاد امید به توان نظام در حل مشکلات داشته‌اند. یا در شاخص ارزیابی نسبت به روند آینده جامعه در سه قلمرو رفاه، وحدت و همدلی و فقر یافته‌های امیدبخشی حاصل نشده است.

اصلاح طلبان با تاکید بر بررسی تغییرات جامعه، ضرورت بررسی سویه ها، مولفه ها، خواسته ها، مطالبات، تصورها و رفتارهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آن را مورد تاکید قرار داده و می کوشند وضعیت فعلی جامعه را «بی آینده»، «بی افق» و سراسر «تیره و تار» تصویر سازی کرده و از سوی دیگر نظام حکمرانی را مورد هجمه قرار دهند.
اصلاح طلبان در حالی مدعی پیمایش ها در خصوص شرایط ناامیدی در جامعه هستند که این پیمایش ها در بازه زمانی ۳ دهه گذشته به ویژه دهه ۹۰ بوده که از قضا جریان اصلاحات خود بخش مهمی از سیاستگذاری و روند اجرایی کشور هم در دولت اصلاحات و هم به انحای دیگر در دولت روحانی بر عهده داشته است.

این موضوع زمانی اهمیت می یابد که در یابیم جریان اصلاحات در حالی به نقد ساختاری می پردازد که خود بخشی از این ساختار و شرایط مورد ادعای آنان در حقیقت بخشی از عاملیت و ترک فعل های آنان بوده است.

اصلاح طلبان همچنین بدون اشاره به کاستی ها و انتقادات وارده به دولت های مختلف در پیگیری برنامه های توسعه، معطل نگاه داشتن کشور به دلیل مذاکرات خارجی و ...بوده اند که حتی عالی ترین مقامات کشور نیز انتقاداتی به عدم پیشرفت در دهه ۹۰ مطرح کرده و نسبت به تعلل ها، کم عملی ها و بی عملی ها انتقاد کرده بودند. این در حالی است که این بخش از اصلاح طلبان تلاش دارند طی یک کنش سیاسی- رسانه ای اقدام به فاکتور کردن کم کاری ها به نام حاکمیت می باشند، هدف از این اقدام فضاسازی خاص برای حضور در عرصه انتخابات پس از تحریم آن است.